مسیرم مسجد وگاهی کِنِشت است

گناهم چیدنِ سیب از بهشت است

مرا در ‌ حال خود بگذار و بگذر

که‌ فردایم به‌‌دستِ سرنوشت است

چنان مهرت نشسته در وجودم

که آتش می جهد از تار و پودم

بلورین پیکر از مهتابِ رویت

حضورِ تیره یِ شب را زدودم

نه‌ بیعت‌ میکنم‌‌ با‌ شیخِ‌ بد‌ ذات

نه‌ بر منبر کند با ما مماشات

نه ‌ قدری قدرت‌‌ِ تحلیل دارم

نه شرکت میکنم در‌‌‌ انتخابات